Пуст град
Σήμερα ο συγκάτοικός μου μου `βαλε και πάλι τις φωνές. Έκανα λέει απ’ τα χαράματα εγώ μέσα στο σπίτι φασαρία. Δεν ξέρω τι να κάνω τελευταία, δεν είν’ οι σχέσεις μας καλές βαριές κουβέντες ανταλλάξαμε οι δυο πάνω σε μια διαφωνία. Σήμερα ο συγκάτοικός μου, ο πόνος μου `πε θα πάει να μείνει αλλού κι ήταν ο μόνος απ’ τους φίλους μας που ακόμα Κράταγε επαφή μαζί σου Δεν ξέρω τι να κάνω επικίνδυνα όσα πρόκειται να `ρθουν και βγαίνω έξω απ’ το σπίτι να σε `δω μήπως κι ακούσω τη φωνή σου. Έρημη πόλη τα μεσάνυχτα μοιάζει η ζωή μου αν τη δεις κι έχω τα φώτα μου ορθάνοιχτα μήπως τα δεις και ξαναρθείς Έρημη πόλη μες τους δρόμους της δε περπατάει πια κανείς κι ο ουρανός σκυφτός στους ώμους της κλαίει μαζί μου που και πάλι φτάνω μόνη στο τέλος της διαδρομής. Σήμερα ο συγκάτοικος μου ήρθε πίσω να μου πει ότι του χρωστάω να τελειώνει αυτό το θέμα, επιτέλους. Φοβάμαι πώς το μόνο που `χει μείνει είν’ η απόλυτη σιωπή και βγαίνω έξω στην οδό Ζωής 0 στην οδό του Τέλους Έρημη πόλη τα μεσάνυχτα μοιάζει η ζωή μου αν τη δεις κι έχω τα φώτα μου ορθάνοιχτα μήπως τα δεις και ξαναρθείς Έρημη πόλη μες τους δρόμους της δε περπατάει πια κανείς κι ο ουρανός σκυφτός στους ώμους της κλαίει μαζί μου που και πάλι φτάνω μόνη.. Έρημη πόλη τα μεσάνυχτα μοιάζει η ζωή μου αν τη δεις κι έχω τα φώτα μου ορθάνοιχτα μήπως τα δεις και ξαναρθείς Έρημη πόλη ακατοίκητη ειν’ η ζωή μου αν τη δεις κι η απουσία σου ανίκητη μείνε μαζί όταν φτάνω τώρα μόνη στο τέλος της διαδρομής.		Данас је мој цимер Опет викао на мене Каже, од зоре ја Правим неред по кући Не знам шта на крају да радим Наш однос није добар Тешке речи смо рекли обоје У свађи Данас, мој цимер, бол Ми је рекао да ће отићи негде друго да живи А био је једини од наших пријатеља који је и даље Остао у контакту са мном Не знам шта да радим, ако се деси све најгоре И излазим напоље из куће да те видим Можда ти и чујем глас На пуст град у поноћ личи мој живот, ако га видиш А моја светла горе, можда их видиш и вратиш се Пуст град, по његовим улицама нико више не хода И небо се спустило на његова рамена Плаче са мном што сам опет стигла сама На крај пута Данас се мој цимер Вратио да ми каже Шта му дугујем, да се заврши ова ствар, коначно Плашим се да је једино што је остало Апсолутна тишина И излазим напоље на Улицу живота, број 0 На Улицу краја На пуст град у поноћ личи мој живот, ако га видиш А моја светла горе, можда их видиш и вратиш се Пуст град, по његовим улицама нико више не хода И небо се спустило на његова рамена Плаче са мном што сам опет стигла сама... На пуст град у поноћ личи мој живот, ако га видиш А моја светла горе, можда их видиш и вратиш се Пуст град, мој живот је празан, ако га видиш А не могу да се борим с тим што те нема Остани са мном када стигнем сада сама На крај пута.
anchee89 © 10.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info