Dal quartiere (Fondas Ladis)
Απ’ τη συνοικία τα λεωφορεία γέμισαν φανέλες κι αναμμένα μάτια Σμάρι οι οικοδόμοι μπρος στη δημαρχία στις γωνιές η νύχτα γίνεται κομμάτια Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι Βάλε τα ρούχα τα παλιά Άρχισε να γλυκοχαράζει στα λασπωμένα σου γιαπιά Απ’ τη συνοικία μέχρι το λιμάνι πάνω στους σκυμμένους ώμους του εργάτη αίμα και τσιμέντο γίνονται χαρμάνι χτίζεται η ζωή μας, θάνατο γεμάτη Κόκκινη πόλη μες στ’ αγιάζι Βάλε τα ρούχα τα παλιά Άρχισε να γλυκοχαράζει στα λασπωμένα σου γιαπιά		Gli autobus che arrivano dal quartiere sono pieni di magliette e occhi ardenti A sciami i muratori davanti al municipio si frantuma la notte negli angoli bui La città si fa rossa nel gelo dell'alba Mettiti i vestiti vecchi Ha incominciato ad albeggiare nei tuoi cantieri fangosi Dal quartiere fino al porto sulle spalle curve del lavoratore sangue e cemento fanno un miscuglio si costruisce la nostra vita, piena di morte La città si fa rossa nel gelo dell'alba Mettiti i vestiti vecchi Ha incominciato ad albeggiare nei tuoi cantieri fangosi
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 23.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info