Corrido de Zapata, 4
Ψωμί μοιράζεις και γη
κι εγώ σ’ ακολουθάω
για χάρη σου απαρνήθηκα
τα ουράνια τσίνορά της.
Φεύγω Ζαπάτα
με την δροσιά των πρωινών καβαλαρέων
Φεύγω Ζαπάτα
σε μια ντουφεκιά από τους κάκτους
για τα σπίτια με τους κόκκινους τους τοίχους
Μπορασίτα Μπορασίτα
μεταξωτές κορδέλες
φέρνω για τα μαλλιά σου
Για τον Πάντσο σου μην κλαις
Reparte el pan, la tierra;
Te acompaño.
Yo renuncio
a mis párpados celestes,
Yo, Zapata,
me voy con el rocío
de las caballerías matutinas,
en un disparo desde los nopales
hasta las casas de pared rosada.
cintitas
pá tu pelo
no llores
por tu Pancho
Avellinou © 23.12.2012