He was the dawn's pride
Ήταν καμάρι της αυγής
και καβαλάρης όμορφος.
Τώρα μια χούφτα χιόνι.
Γύρισε κάμπους και βουνά
και πανηγύρια πέρασε
στην αγκαλιά των κοριτσιών.
Ποιος το ‘λπιζε να γίνουνε
τα μούσκλια τα νυχτιάτικα
στεφάνι στα μαλλιά του;
He was the dawn's pride,
a handsome horseman,
but now he's a handful of snow
He wandered in wastelands and mountains
and spent many feasts
in the arms of maidens
Whoever hoped that
the night moss will become
a crown on his hair?
Sandrine, Αλεξανδρα © 24.12.2012