Заборавићеш
Θα συνηθίσεις μακριά μου
θα συνηθίσω στη μοναξιά μου
θα συνηθίσω να μη σ’έχω
θα συνηθίσω θα προσέχω
Θα συνηθίσω το ουϊσκι
θα συνηθίσω να με βρίσκει
το βράδυ λιώμα μεθυσμένο
θα συνηθίσω θα επιμένω
Μα θα ξεχάσεις θα ξεχάσεις
και στον επόμενο θα λες
ότι έλεγες σε μένα δε θ’αλλάξεις
Μα θα ξεχάσεις θα ξεχάσεις
και στον επόμενο θα κλαις
όπως έκλαιγες για μένα δε θ’αλλάξεις
Θα συνηθίσω μεσ’το κρύο
να αγαπάω για τους δύο
θα συνηθίσω στο σκοτάδι
να ζητιανεύω κάποιο χάδι
Θα συνηθίσω το ουϊσκι
θα συνηθίσω να με βρίσκει
το βράδυ λιώμα μεθυσμένο
θα συνηθίσω θα επιμένω
Μα θα ξεχάσεις θα ξεχάσεις
και στον επόμενο θα λες
ότι έλεγες σε μένα δε θ’αλλάξεις
Μα θα ξεχάσεις θα ξεχάσεις
και στον επόμενο θα κλαις
όπως έκλαιγες για μένα δε θ’αλλάξεις
Навићи ћеш се далеко од мене,
навићи ћу се на своју самоћу,
навићи ћу се да те немам,
навићи ћу се, припазићу.
Навићи ћу се на виски,
навићи ћу се да ме вече
затекне мртвог пијаног,
навићи ћу се, бићу упоран.
Ма заборавићеш, заборавићеш
и неком новом ћеш говорити
све што си причала мени, нећеш се променити.
Ма заборавићеш, заборавићеш
и неком новом ћеш плакати,
као што си плакала за мном, нећеш се променити.
Навићи ћу се на хладноћу,
да волим за двоје,
навићи ћу се на таму,
да просим нечији додир.
Навићи ћу се на виски,
навићи ћу се да ме вече
затекне мртвог пијаног,
навићи ћу се, бићу упоран.
Ма заборавићеш, заборавићеш
и неком новом ћеш говорити
све што си причала мени, нећеш се променити.
Ма заборавићеш, заборавићеш
и неком новом ћеш плакати,
као што си плакала за мном, нећеш се променити.
τυχερούλα © 26.12.2012