Прва кап кише
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι,
μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές,
όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως,
πριν απ’ τον έρωτα έρωτας
κι όταν σε πήρε το φιλί
γυναίκα.
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός;
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα;
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
πριν απ’ τον έρωτα έρωτας
κι όταν σε πήρε το φιλί
γυναίκα.
Прва кап кише убила је лето
поквасиле су се речи које су створиле биле сјај звезда
све речи које су имале једно једино одредиште - Тебе!
Пре мојих очију, била си светлост
пре Љубави љубав
и кад су пољупци узели маха
постала си жена
Чему ћемо сад пружити руке
кад време тече мимо нас
ка чему ћемо сад уперити поглед
кад су се далеке линије насукале на облаке
И сами смо самцати
окружени твојим мртвим сликама
Пре мојих очију, била си светлост
пре Љубави љубав
и кад су пољупци узели маха
постала си жена
neraidaBGD, Ivana © 30.12.2012