Успаванка

Στον ουρανό κάθε αστέρι,
φωτίζει κάτω μια ψυχή,
για σένα μ’ έχουν φέρει
εδώ στη γη.

Μα εσύ όσο πας ξεμακραίνεις,
στο λυπημένο μου ουρανό,
μ’ αφήνεις, με άλλους βγαίνεις,
συμφωνώ.

Ξέρω, λες καρδιά κι όλα τέλειωσαν,
ξέρω, μια φωτιά βρήκαν κι έλιωσαν,
ξέρω, τα φιλιά πώς σβήνουν,
κι όσοι πίνουν, με ένιωσαν.

Καμιά φορά με ρωτάνε
οι φίλοι ακόμα αν σ’ αγαπώ...
Χριστέ μου, τι ρωτάνε...
τι να πω;


Свака звезда на небу,
осветљава по једну душу доле,
за тебе су ме послали
овамо на земљу.

Али што више идеш, удаљаваш се,
на мом тужном небу
ме остављаш, с другима излазиш,
немам ништа против.

Знам, кажеш срцу и свему је крај,
знам, наишли су на ватру и истопили се,
знам како се гасе пољупци
и они што пију, осетили су ме.

Понекад ме питају
пријатељи да ли те још волим...
Боже мој, какво питање...
Шта да кажем?

τυχερούλα © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info