Моје песме
Θα γελάς και θα κλαις
δε θα ξέρεις τι σου συμβαίνει
θα μιλάς με σιωπές
το άρωμά μου
πάνω σου θα μένει
τα δικά μου τραγούδια θ’ ακούς
και θα σκέφτεσαι άλλους καιρούς
και θα κλαις και θα θυμάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
τα δικά μου τραγούδια ν’ ακούς
Θα πονάς κι ας μην φταις
δε θα ξέρεις τι σε περιμένει
θα μετράς ενοχές
για μια αγάπη
που είναι πια χαμένη
κάτι απογεύματα θλιμμένα
πάντα θα θυμίζουνε εμένα
κάτι απογεύματα με κρύο
πάντα θα θυμίζουν ένα αντίο
Смејаћеш се и плакаћеш,
нећеш знати шта ти се дешава.
Разговараћеш с тишином,
мој мирис ће остати
не теби.
Моје песме ћеш слушати
и размишљаћеш о другим временима.
Плакаћеш и сећаћеш се.
Немој да те брине шта ће са мном бити.
Слушаћеш моје песме.
Болеће те, иако ниси крива,
нећеш знати шта те чека.
Бројаћеш кривице
због једне љубави
које више нема.
Понеке сетне вечери
на мене ће стално подсећати.
Понеке хладне вечери
стално ће личити на растанак.
τυχερούλα © 25.03.2013