Päätimme olla kadottamatta
Στην Πειραιώς βρεθήκαμε μια μέρα
και δε θυμόμουν ούτε τ’ όνομά σου.
Σου πέταξα δειλά μια καλημέρα
και χάλασα τ’ ονειροπόλημά σου.
Είπαμε να μη χαθούμε
κι ανταλλάξαμε αριθμούς.
Μες στο πλήθος τι να πούμε
για λαχτάρες και καημούς;
Χωρίσαμε γελώντας στη Σταδίου
κι ύστερα από λίγο, τι τα θες,
εσύ ξανά ένας σκλάβος του γραφείου
κι εγώ λυγμός στης πόλης τις στοές.
Είπαμε να μη χαθούμε
κι ανταλλάξαμε αριθμούς.
Μες στο πλήθος τι να πούμε
για λαχτάρες και καημούς;
Είπαμε να μη χαθούμε
κι ανταλλάξαμε αριθμούς.
Δέκα βήματα πιο πέρα
τους πετάξαμε κι αυτούς.
Pireuksessa kohtasimme eräänä päivänä
enkä muistanut nimeäsikään.
Sulle heitin ujosti hyvät päivät
ja keskeytin uneksuntasi
Päätimme olla kadottamatta toisiamme
ja vaihdoimme numeroita.
Tungoksessa mitä sanoisimme
kaipuusta ja ikävästä?
Erosimme nauraen Stadiu-kadulla
ja hetken päästä, entäs sitten,
sinä taas orja toimiston
ja minä huokaus kaupungin käytävillä.
Päätimme olla kadottamatta toisiamme
ja vaihdoimme numeroita.
Tungoksessa mitä sanoisimme
kaipuusta ja ikävästä?
Päätimme olla kadottamatta toisiamme
ja vaihdoimme numeroita.
Kymmenen askelen päässä
heitimme nekin menemään.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 25.03.2013