Заустави кишу

Στέκομαι
μες στο σκοτάδι μόνος
στέκομαι
στον εαυτό μου αντιστέκομαι
όλα τα λάθη μου τα δέχομαι
κι ας με πονούν

Τίποτα
δε θα σε φέρει πίσω
τίποτα
κι ας κλαίω τα βράδια
τ’ ατελείωτα
τα πάντα γύρω μου
αναλλοίωτα
εσένα θα ζητούν

Σταμάτα τη βροχή
που πέφτει στην ψυχή
σταμάτα τη βροχή
που μου ματώνει το κορμί

Μοναξιά
ό, τι έχει μείνει είναι μοναξιά
τέσσερις τοίχοι για παρηγοριά
κι ούτε μια λέξη
μες στην ερημιά
δε θ’ ακουστεί ξανά

Σταμάτα τη βροχή
που πέφτει στην ψυχή
σταμάτα τη βροχή
που μου ματώνει το κορμί


Стојим
у тами сам.
Стојим,
супротстављам се самом себи.
Све своје грешке прихватам,
иако ме боле.

Ништа
те неће вратити,
ништа,
па макар плакао
бескрајно ноћима.
Све око мене
остаје непромењено,
за тебе ће питати.

Заустави кишу
што пада у души,
заустави кишу
што ми мучи тело.

Самоћа,
све што је преостало јесте самоћа,
четири зида као утеха
и ниједна реч се
у тишини
више неће чути.

Заустави кишу
што пада у души,
заустави кишу
што ми мучи тело.

τυχερούλα © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info