Mi perdo
Από παιδί μου άρεσαν τα παραμύθια
κι ήταν της μάνας μου η πιο γλυκιά συνήθεια.
Μάγισσες, πρίγκιπες, νεράιδες, βασιλιάδες
κι ο ήρωάς μου που νικούσε εχθρούς χιλιάδες.
Ύστερα πέρασε ο καιρός, τα παραμύθια
κι έμεινα μόνος μες στου κόσμου την αλήθεια
κι ήρθες εσύ μες στη ζωή μου φως που βγαίνει
ζωή μισή, πότε μαζί και πότε ξένοι.
Χάνομαι χάνομαι
μίκρυναν τα ρούχα μου ή
έτσι αισθάνομαι.
Χάνομαι χάνομαι
μπαίνω μέσα στ’ όνειρο και
χάνομαι.
Αφήνω πάντα μια γωνιά μες στο μυαλό μου.
Να μπαίνω εκεί στο παραμύθι το δικό μου.
Να `μαι βασίλισσα και να `σαι ο πρίγκηπάς μου.
Στο παραμύθι μου να είμαι ο ήρωάς σου.
Da bambino mi piacevano le favole
ed era la più dolce abitudine di mia mamma
Maghe, principi, sirene, re
e il mio eroe che vinceva migliaia di nemici
Poi passò il tempo, le favole
e sono rimasto solo con la verità del mondo
e sei venuta tu nella mia cita, luce che compare
vita a metà, un pò insieme e un pò estranei
Mi perdo mi perdo
i miei vestiti si sono accorciati o
così sento
mi perdo mi perdo,
entro nel sogno e
mi perdo
Lascio tutto in un angolo nella mia mente.
Per entrare lì nella mia favola.
Sia io regina e tu il mio principe
Nella mia favola sia il tuo eroe
Alessio Miranda © 25.03.2013