Fino alla fine
Μέχρι το τέλος η ψυχή κι όμως πηγαίνει και πιο κει καλά που βρέθηκες εσύ να μου την ταξιδέψεις και μη σε νοιάζουν τα λεφτά αν μ’ αρνηθείς ως τις εφτά θα περισσέψουν αρκετά τριάντα θα ξοδέψεις όχι που τρέμω το σταυρό αλλά που δεν μπορώ να βρω χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία δε φεύγω για παλικαριά αλλά που μού `πεσε βαριά μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία δε σού ζητάω να πληρωθώ μονάχα όταν σταυρωθώ άσε με ν’ αναμετρηθώ μ’ αυτά που σέ πονάνε κι άμα γυρίσεις νικητής θα χεις καρδιά να κοιμηθείς αυτούς που φεύγουνε νωρίς ποτέ δεν τούς ξεχνάμε όχι που τρέμω το σταυρό αλλά που δεν μπορώ να βρω χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία δε φεύγω για παλικαριά αλλά που μού `πεσε βαριά μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία Μέχρι το τέλος η ψυχή κι όμως πηγαίνει και πιο κει....		Fino alla fine l'anima va ed anche oltre. Beato te che c'eri a farmela viaggiare. Non spiacerti per i denari se mi rinneghi prima delle sette te ne resterà un sacco e potrai spenderne trenta Non che io tema la croce ma non riesco a trovare chiodi dorati, degni del sacrificio. Non me ne vado per orgoglio ma perché non riesco a sopportare un così greve tradimento pure nel Paradiso. Non ti chiedo di essere ricompensata solo allorchè sarò crocifissa fammi rivaleggiare con tutto ciò che ti duole. E se ritorni vincitore avrai un cuore con cui dormire coloro che se ne vanno presto, non vengono mai dimenticati. Non è che io tema la croce ma non riesco a trovare chiodi dorati, degni del sacrificio. Non me ne vado per orgoglio ma perché non riesco a sopportare un così greve tradimento pure nel Paradiso. Fino alla fine l'anima va ed anche oltre...
Chris_firenze © 08.05.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info