Murtuivat oksani
Εγείραν τα κλωνάρια μου,
ωχ μικρό, μελαχρινό,
στη γη και μαραθήκαν
Κι όσα πουλιά καθόντανε,
ωχ μικρό, σγουρό γλυκό
όλα μ’ απαρνηθήκαν
Ξεράθηκαν και τα κλαριά
ωχ μικρό, μελαχρινό,
που ’χτιζα τη φωλιά μου
Σωθήκαν και τα γιατρικά
ωχ μικρό, σγουρό γλυκό
που ’γαίναν την καρδιά μου
Murtuivat oksani,
oh nuori, tummatukka,
maahan ja kuihtuivat.
Ja linnut jotka istuivat,
oh nuori tumma ihana
kaikki mut hylkäsivät
Kuivuivat oksat
oh nuori, tummatukka,
joihin rakensin pesäni
Pelastuivat lääkkeet
oh nuori, tumma ihana
jotka paransivat sydämeni
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014