Putoaa sadevesi
Πέφτει το βρόχινο νερό και στα βουνά το χιόνι
μα σαν δε βγει το δάκρυ μου δεν ξεδιψούν οι πόνοι.
Νύχτα μ’ αρέσει αμοναχός να περπατώ να βρέχει
που κλαίω και το δάκρυ μου δε φαίνεται πως τρέχει.
Putoaa sadevesi ja vuorilla lumi
mutta kun ei valu kyyneleni eivät tyynny tuskat.
Yöllä pidän yksin kävellä sateessa
kun itken eikä kyyneleni juoksu näy.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014