Децембар 1903.
Kι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
τις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σ’ όποιο θέμα κι άν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω
Иако не могу да причам о својој љубави
иако не говорим о твојој коси, уснама, очима
твој лик који чувам у својој души
твој глас који чувам у својим мислима
септембарски дани који се јављају у мојим сновима
моје речи и изразе обликују и боје
на коју год тему да пређем, коју год идеју да изнесем
neraidaBGD, Ivana © 29.07.2014