You are growing old and it gets dark
Ήταν ατέλειωτη η μέρα
κι ως νύχτωνε σε μια γωνιά
μ’ ένα τσιγάρο του πατέρα
τους άντρες παίζαμε κρυφά.
Τώρα η μέρα σε τρομάζει
γύρω αποτσίγαρα σωρός
και πια δεν είναι γυρισμός
γερνάς και σκοτεινιάζει.
Γέλια παιδιών έξω απ’ το σπίτι
πέτρες στην τσέπη της ποδιάς
μα έφτανε ένα νεκρό σπουργίτι
για να σε κάνει να πονάς.
The day was endless
and as the night was falling at a corner0
with a cigarette from our dad
we were secretly acting like men.
Now the day scares you
many cigarette butts around you
and this is no returning
you are growing old and it gets dark.
Children's laughter outside the house
stones in the apron's pocket
yet a dead sparrow
was enough to make you feel pain.
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 29.07.2014