Once upon a time
Μια φορά κι έναν καιρό
όπως λεν' τα παραμύθια,
κυνηγούσα τ’ όνειρο
για να μάθω την αλήθεια.
Να 'ναι ήλιος, να 'ναι αστέρι,
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
μοιάζει με καρδούλα κλειστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
κάποιος άγγελος διαβάτης,
σ’ ακρογιάλι λαμπερό
είχε γράψει τ' όνομά της.
Μα σαν πέρασε τ’ αγέρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'ναι σαν μια σπίθα σβηστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
στην φωτιά και στον αγώνα,
την αντίκρισα θαρρώ
σαν μια κόκκινη σταγόνα.
Μα πριν βγει το καλοκαίρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'χει στη ζωή ξεχαστεί;
Once upon a time
as the stories say
I hunted the dream
to learn the truth.
Could it* be the sun, could it be a star?
Who saw her, who knows her. . .
Ach, why. . . ach, why
does it resemble a closed heart?
Once upon a time
some angel passing by
on a shining seashore
had written her name.
But as the wind passed
Who saw her, who knows her. . .
Ach, why. . . ach, why
is she like an extinguished spark?
Once upon a time
in the fire and in the fight
I faced her, I believe
as a red drop.
But before the summer goes out
Who saw her, who knows her.
Ach, why. . . ach, why
has she been forgotten in life.
Love Song for Greece, Eva Johanos © 31.07.2014