Questo cielo
Αυτόν τον ουρανό με τα γαλάζια μάτια τον κάνανε κομμάτια Χριστέ μου πως πονώ. Και τούτη την καρδιά των λύκων το λεφούσι τη σκέπασε με πούσι Χριστέ μου πώς πονώ! Πώς να σου γράψω την ζωή μου με πίκρες και με βογκητά; Πώς να διαβάσω την ψυχή μου σε συρματόσχοινα μπροστά; Τις νύχτες π’ αγρυπνώ και δένω την πληγή μου γυρεύω τη φωνή μου που ήταν σπαθί γυμνό. Κι αρχίζω τις κραυγές και γδέρνετ’ ο λαιμός μου και τρέχει ο καημός μου φαρμάκι απ’ τις πληγές		Questo cielo dagli occhi azzurri lo hanno fatto a pezzi Come soffro Cristo mio. E questo cuore la marmaglia dei lupi l'ha coperto di caligine Come soffro Cristo mio ! Come posso scriverti la mia vita con pene e con sospiri Come leggere la mia anima se davanti ho fili di spine ? Nelle notti quando veglio e bendo la mia ferita cerco la mia voce che era una spada snudata E incomincio ad urlare e si scortica la mia gola e scorre il mio dolore come veleno dalle piaghe.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info