Ognuno con la sua strada
Δεν είναι πια ζωή αυτή που κάνουμε
στα ίδια και στα ίδια να γυρνάμε,
τις λύπες, τις χαρές δεν τις μοιράζουμε
και άνθρωποι πως είμαστε ξεχνάμε.
Και παίρνει ο καθένας ένα δρόμο
που το τέλος του τον βρίσκει πάντα μόνο.
Τα όνειρα για μας είναι ξεσπίτωτα
δεν βρίσκουνε καρδιά για να φωλιάσουν,
το αύριο χαμένο μες στο τίποτα
και κλαίμε τις στιγμές όταν περάσουν.
Non e' piu' vita questa che stiamo facendo
nelle stesse cose sempre tornare,
i dispiaceri, le gioie non le dividiamo
e ci dimentichiamo che siamo esseri umani.
E prende ognuno una strada
che alla fine si trova sempre da solo.
I sogni per noi sono senza casa
non trovano cuore per fare il loro nido,
il domani e' perduto dentro il niente
e piangiamo i momenti quando essi passano.
hrakleitos © 06.07.2006