Некуд једне зиме
Ένα φως με τραβάει
απο το βάθος του αιώνα
ένα φως με οδηγάει
κάπου κάποιο χειμώνα
Κάποιος με κρατά αγκαλιά
μνήμες μου `ρχονται απ’ τα παλιά
ένα φως, μια μουσική
λες και έχω ζήσει εκεί
Κάποιος με κρατά αγκαλιά
μνήμες μου `ρχονται απ’ τα παλιά
ένα φως, μια μουσική
λες και έχω ζήσει εκεί
Ένα φως με οδηγάει
φτιάχνει ήχο και εικόνα
και η μνήμη γεννάει
διαμαντένια σταγόνα
Ένα φως θα με πάει
κάπου κάποιο χειμώνα
Једна светлост ме привлачи
из дубине векова.
Једна светлост ме одводи
некуд једне зиме.
Неко ме држи у наручју,
сећања из прошлости ми навиру,
једна светлост, музика,
као да сам тамо била.
Неко ме држи у наручју,
сећања из прошлости ми навиру,
једна светлост, музика,
као да сам тамо била.
Једна светлост ме одводи,
ствара звук и слику
и сећање рађа
кап дијаманта.
Једна светлост ће ме одвести
некуд једне зиме...
τυχερούλα © 06.08.2014