Noaptea în două bucăţi
Προσπαθούσα σ’όλα να’μαι εγώ εντάξει και να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη αντικείμενα δικά σου κι ό,τι άφησες εδώ σε μια κούτα ξεχασμένα από καιρό Είχες φύγει δε με πείραξε θυμάμαι σου’χα πει δε σου αξίζω εγώ λυπάμαι μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ τον κρατούσες απ’το χέρι του γελούσες τρυφερά και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια είπα δεν μπορεί όταν τ’ανοίξω αυτή η εικόνα θα χαθεί Πίστευα σε είχα ξεπεράσει πρώτος πως εγώ σ’είχα ξεχάσει πόσο λάθος έκανα εσύ ήσουν η δυνατή Είχα πείσει για καλά τον εαυτό μου ότι ήταν τελικά για το καλό μου κάθε μέρα που περνούσε σε τραβούσε μακριά κι εγώ έπεφτα στο ψέμα πιο βαθιά Είχες γίνει μία ξένη εσύ για μένα δε μιλούσα για εσένα σε κανένα μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ τον κρατούσες απ’το χέρι του γελούσες τρυφερά και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά		Încercam să fiu bine în toate Şi să-mi pun viaţa în ordine Lucruri de-ale tale şi tot ce ai lăsat aici Uitate de mult timp într-o cutie. Plecaseşi , îmi amintesc că nu m-a deranjat Îţi spusesem “nu mă meriţi, îmi pare rău” Dar ieri seară, târziu, fără să-mi imaginez asta Te-am întâlnit pe stradă şi am rămas să te privesc Îl ţineai de mână, îi zâmbeai tandru Şi s-a oprit timpul brusc. S-a rupt noaptea în două bucăţi Şi am închis strâns ochii Am zis nu se poate, când îi voi deschide Această imagine va dispărea. Credeam că încetasem să te iubesc, Că eu te uitasem primul Cât am greşit, tu ai fost cea puternică. Mă convinsesem complet pe mine însumi Că până la urmă era pentru binele meu Fiecare zi care trecea te trăgea departe Iar eu cădeam mai adânc în minciună. Deveniseşi pentru mine o străină Nu vorbeam de tine nimănui Dar ieri seară, târziu, fără să-mi imaginez asta Te-am întâlnit pe stradă şi am rămas să te privesc Îl ţineai de mână, îi zâmbeai tandru Şi s-a oprit timpul brusc.
angelxirina © 07.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info