Despre inima care plânge
Έβαλα όρκο στις πληγές
να καίω τ’ αγιοκέρι
να 'χει στιγμές θαυματουργές
να σε ξυπνούν οι χαραυγές
να είναι καλοκαίρι
Πώς γίνεται να μην πονάς
πώς γίνεται κι αντέχεις
πόσο σ’ αγάπησα ξεχνάς
κι από δίπλα μου περνάς
χωρίς να με προσέχεις
Πάντα για σένα θα 'μαι εδώ
μακριά σου δε θα φύγω
κι όλου του πόθου μου το αχ
σ’ ένα ζεϊμπέκικο σαμπάχ
τα βράδια θα τον πνίγω
Ο μερακλής ο άνθρωπος
πονάει και δεν το λέει
μα αν τον κοιτάξεις θα στο πουν
τα δυο του μάτια που μιλούν
για την καρδιά που κλαίει
Μέσα από μέρες αδειανές
κι απ’ τα δικά σου χάδια
γεννήθηκε ένας αμανές
που τραγουδούν οι χριστιανές
στου κόσμου τα σκοτάδια
Πάντα για σένα θα 'μαι εδώ
μακριά σου δε θα φύγω
κι όλου του πόθου μου το αχ
σ’ ένα ζεϊμπέκικο σαμπάχ
τα βράδια θα τον πνίγω
Am jurat pe răni
Să ard lumânarea,
Să fie momente făcătoare de minuni,
Să te trezească zorii,
Să fie vară.
Cum se poate să nu te doară?
Cum se poate să suporţi?
Uiți cât te-am iubit
Și treci pe lângă mine
Fără să mă observi.
Întotdeauna pentru tine voi fi aici,
Departe de tine nu voi pleca
Și ah-ul întregii mele dorințe
Într-un zeibekiko sabah*
Îl voi îneca serile.
Omul pasionat/entuziast
Suferă și nu o spune
Dar dacă îl privești ți-o vor spune
Ochii lui care vorbesc
Despre inima care plânge.
Din zile goale
Și din mângâierile tale
S-a născut un amane**
Pe care îl cântă creștinii
În întunericul lumii.
Întotdeauna pentru tine voi fi aici,
Departe de tine nu voi pleca
Și ah-ul întregii mele dorințe
Într-un zeibekiko sabah*
Îl voi îneca serile.
angelxirina © 09.08.2014