Huokaan
Αναστενάζω βγαίνει φωτιά
κλαίω ραγίζουν τα βουνά
από τα βάσανα μου τα βαριά
κι ο ουρανός αστράφτει και βροντά
Άκου θλιμμένε ουρανέ
τον αναστεναγμό μου
δώσ’ μου κουράγιο στην καρδιά, αααααχ
ν’ αντέξω στον καημό μου
Της μοίρας μου κατάδικος
τραβώ τον δρόμο μου σκυφτός
Μοίρα σκληρή μη με χτυπάς
απάνω στην πληγή μου
άσε με λίγο να χαρώ, αααααχ
στη μαύρη τη ζωή μου
Huokaan ja nousee liekki
itken murtuvat vuoret
vuoksi kärsimysteni raskaiden
taivaskin salamoi ja jyrisee
Kuule kurja taivas
huokaukseni
anna mulle rohkeutta sydämeen, aaah
kestääkseni kaipuuni
Kohtalooni tuomittuna
kuljen tietäni kumarassa
Kohtalo kova älä mua lyö
haavaani
anna mun vähän iloita, aaah
mustassa elämässäni
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.04.2016