bu şehirde
Μ’ ένα τσιγάρο όταν νυχτώνει
μες στο μυαλό μου παίρνεις μορφή.
Γίνεσαι κόσμος, ήλιος κι αστέρια,
μέσα στα χέρια λευκό πουλί.
Μ’ ένα τσιγάρο έρχεσαι πάλι
στο άδειο σπίτι το σκοτεινό,
κι όπως σε βρίσκω μέσα στη ζάλη
αρχίζω πάλι να ξαναζώ.
Σ’ αυτή την πόλη μ’ άφησες μόνο
και είμαι δέντρο στην πυρκαγιά.
Εσύ με είδες σαν δολοφόνο
κι εγώ σε είδα σαν Παναγιά.
gece olunca bir sigarayla
zihnimde biçimlenirsin sen.
dünyam olursun, güneşim ve yıldızlarım,
ellerimde beyaz bir kuş olursun.
bir sigarayla geliyorsun gene
karanlık boş evime,
ve seni bulduğum gibi, bir baş dönmesiyle,
yeniden başlarım yaşamaya ben.
bu şehirde beni yalnız bıraktın
ve ben yangının ortasındaki bir ağacım (şimdi).
sen beni bir katil olarak görüyordun
ama ben seni meryem ana gibi gördüm.
naytekin © 18.04.2016