Zodat ik je kon ontmoeten
Κάθισε εδώ κοντά μου,
μου `λειψες ξαφνικά.
Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος
χτυπάει η μοναξιά.
Μείνε λιγάκι ακόμα,
κάτι έχω να σου πω,
να πάρει ο αέρας χρώμα.
Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
γι’ αυτό, για να σε συναντήσω.
Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου,
γι’ αυτό, για να σε συναντήσω.
Δεν έχει αρχή και τέλος,
δεν έχει μέτρημα,
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα.
Στο πιο βαθύ σκοτάδι,
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη,
της νύχτας το σκοτάδι,
φωτίζει το φιλί.
Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
γι’ αυτό, για να σε συναντήσω.
Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου,
γι’ αυτό, για να σε συναντήσω.
Zet je hier bij mij
Plots miste ik je
Zoals de zon verdwijnt
Zo overvalt de eenzaamheid
Blijf nog een beetje
Ik moet je iets zeggen
Zodat de wind kleur krijgt
Ach, geboren worden, jij en ik
Daarom, zodat ik je kon ontmoeten
Daarom ontstond de wereld, mijn liefste
Daarom, zodat ik je kon ontmoeten
Geen begin of einde is er
Geen maat
zee die vloeit
dit gevoel
in de diepste duisternis
in zware regen
de liefde viert,
de liefde viert
de duisternis van de nacht
wordt licht met een kus
renehaentjens © 19.04.2016