Eternity
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά.
Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές,
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές.
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά,
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά.
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές,
κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους δρόσισες ποτές.
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,
μα 'ρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά.
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς,
Ομορφονιά που δε σε κέρδισε κανείς.
What do you ask Ete(r)nity in front of me
You don't care even if you shou(l)d
Wor(l)d kings and poets love(d) you
but you neve(r) give a sprig of mint
You'(re) strong as Death' s knife
all believe in you(r) light
Kids look fo(r) you(r) story
Pretty gir(l) , all admi(re) you(r) glory
What do you ask Eternity in front of me
what sacrifice I shou(l)d do
Rich an(d) poo(r) ask fo(r) you
but wate(r) you neve(r) give
You('re) s(t)rong as Death(' s) knife
All ask to see you(r) light
kids look for yo(ur) story
Pretty, nobody have yo(ur) glory
marinetri, mari © 02.05.2016