Antonis
Εκεί στη σκάλα την πλατιά
στη σκάλα των δακρύων
στο Βίνερ Γκράμπεν το βαθύ
το λατομείο των θρήνων
Εβραίοι κι αντάρτες περπατούν
Εβραίοι κι αντάρτες πέφτουν,
βράχο στη ράχη κουβαλούν
βράχο σταυρό θανάτου.
Εκεί ο Αντώνης τη φωνή
φωνή, φωνή ακούει
ω καμαράντ, ω καμαράντ
βόηθα ν’ ανέβω τη σκάλα.
Μα κει στη σκάλα την πλατιά
και των δακρύων τη σκάλα
τέτοια βοήθεια είναι βρισιά
τέτοια σπλαχνιά είν’ κατάρα.
Ο Εβραίος πέφτει στο σκαλί
και κοκκινίζει η σκάλα
κι εσύ λεβέντη μου έλα εδω
βράχο διπλό κουβάλα.
Παίρνω διπλό, παίρνω τριπλό
μένα με λένε Αντώνη
κι αν είσαι άντρας, έλα εδώ
στο μαρμαρένιο αλώνι.
Daar op de brede trap
de trap der tranen
in de diepe Wiener Graben
de groeve van de weeklachten
Joden en partizanen stappen
Joden en partizanen vallen
ze dragen een rotsblok op de rug
een blok, het kruis van de dood.
Daar hoort Antonis de stem
een stem, een stem hoort hij
o kameraad, o kameraad
help mij de trap opklimmen.
Maar op die brede trap
de trap der tranen
is zulke hulp een verwensing
zulk medelijden een vloek.
De jood valt op de trap
de trap kleurt rood
Jij daar, kerel, kom naar hier
en draag ook zijn blok.
Ik neem er twee, ik neem er drie
ze noemen me Antonis.
Als je een man bent, kom dan hier
op de marmeren dorsvloer.
renehaentjens © 03.05.2016