An eerie silence like in death
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω `γώ στο χέρι;
Οπού συ μου `γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει".
An eerie silence like in death reigns upon the plain
A mother envious of a bird that sings and grabs a grain.
The mother's eyes from famine black; on those same eyes she vows
and standing, weeping nearby, a man from Souli avows
Poor rifle what's the point of you? Impossible to bear
you have become, heavy to lift and th' infidel's aware
LefterisGarofalakis, Ελευθέριος Γαροφαλάκης © 09.05.2016