München, Hauptbahnhof - 1972

Στο σταθμό του Μονάχου
με πέταξε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου

Όπου να `ναι σουρουπώνει
το Ακρόπολις θα φτάσει
να `ταν και να κατεβάσει
ένα φίλο ή γνωστό

Στο σταθμό του Μονάχου
με πέταξε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου

Κάθε άνθρωπος και γλώσσα
ποιόνε ξέρω ποιος με ξέρει
αφιλόξενα τα μέρη
παγωμένες οι καρδιές

Στο σταθμό του Μονάχου
με ξέχασε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου

Δίπλα μου λαγοκοιμάται
ένας χίπυ πεινασμένος
ένας νέγρος μεθυσμένος
τα ναυάγια σωρό

Στο σταθμό του Μονάχου
με ξέχασε άχου
η μαύρη μοίρα μου
μάνα κακομοίρα μου


Nach München , Hauptbahnhof
verfrachtete mich - oh jeh!
mein schweres Los
oh, meine arme Mama

Wo immer man ist, es ist dämmrig
der Akropolis Express wird eintreffen
und es wird aussteigen
ein Freund oder Bekannter

Nach München , Hauptbahnhof
verfrachtete mich - oh jeh!
mein schweres Los
oh, meine arme Mama

Irgendein Mensch, der mich kennt
eine Sprache, die ich kann
ungastlich ist der Ort
kalt sind die Herzen

In München , Hauptbahnhof
vergaß mich - oh jeh!
mein schweres Schicksal
oh, meine arme Mama

Neben mir schlummert
ein hungriger Hippie
ein betrunkener Schwarzer
ein Haufen Gestrandeter

In München , Hauptbahnhof
vergaß mich - oh jeh!
mein schweres Schicksal
oh, meine arme Mama

lipsia © 09.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info