Het weefgetouw
Αχ αυτό, αχ αυτό το αργαλειό σου
με τρελαίνει πω, πω, πω
σαν περνώ απ’ το στενό σου
του διαόλου θηλυκό.
Κι όλη μέρα τακ τακ τακ, τουκ τουκ τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απαντή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Με τα χίλια, με τα χίλια δυο στολίδια
όπου υφαίνεις τ’ αργαλειό
να κουζουλαθούνε θέλει
τα κοπέλια στο χωριό.
Κι όλη μέρα τακ τακ τακ, τουκ τουκ τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απαντή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Να `ξερα, να ’ξερα πως είσαι μόνη
κάθε τόσο απου περνώ
θα στεκόμουνα λιγάκι
να σου γλυκοτραγουδώ.
Κι όλη μέρα τακ τακ τακ, τουκ τουκ τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απαντή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Ach dat weefgetouw van jou
maakt me gek, o, o, o,
als ik door je steegje kom,
jij duivels meisje.
De hele dag, tak-tak-tak, toek-toek-toek,
hoor ik je schoenzooltje tikken.
Je schering en inslag
brengen me in verleiding.
Met duizend en twee juwelen
zit je te weven aan 't getouw.
Zo wil je ze gek maken
de jongens uit het dorp.
De hele dag, tak-tak-tak, toek-toek-toek,
hoor ik je schoenzooltje tikken.
Je schering en inslag
brengen me in verleiding.
Wist ik maar of je nog alleen was!
Elke keer als ik langskom
zou ik dan even blijven staan
om je een zoet lied toe te zingen.
De hele dag, tak-tak-tak, toek-toek-toek,
hoor ik je schoenzooltje tikken.
Je schering en inslag
brengen me in verleiding.
renehaentjens © 09.05.2016