A Emiliano Zapata...
Ο Ζαπάτα ήταν χώμα
ήταν γη και αυγή
οι άνδρες του με όπλα και οργή
σκοτείνιαζαν του ορίζοντα τον κύκλο
Στην έφοδο
πάνω απ’ τα νερά και τα σύνορα
στην έφοδο
πάνω από την σιδερένια πηγη της Γκοαχίλια*
στην έφοδο
πάνω από τις πέτρες της Σονόρα*
στην έφοδο
όλοι ακολουθάγαν την τρελή πορεία του.
Την αγροτική θύελλα απ’ αλογοπέταλα...
Μπορασίτα Μπορασίτα
φεύγω απ’ εδω
για να σε συναντήσω
*Γκοαχίλια, Σονόρα = Περιοχές του Μεξικού
Zapata entonces fue tierra
y aurora.
En todo el horizonte aparecía
la multitud de su semilla armada.
En un ataque
de aguas y fronteras
((en un ataque))
el férreo manantial de Coahuila*,
((en un ataque))
las estelares piedras de Sonora*:
((en un ataque))
todo vino a su paso adelantado
a su agraria tormenta de herraduras.
Borrachita me voy
hacia la capital
((para encontrarte))
((*Cohahuila y Sonora son regiones de Méjico.))
Avellinou © 09.05.2016