La luna è tramontata
Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλληκάρι
καημός και πόθος μου κρυφός
Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ
Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και τη φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός
Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
μου σκότωσαν τόν π’ αγαπώ
Ήρθε να μ’ εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη
Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ’ αηδόνι
τραγούδα μου τον π’ αγαπώ.
Si è spenta la luce del sole,
la luna è tramontata,
il bel giovane se ne è andato,
mio dolore e mia passione nascosta.
Procedo pietra dopo pietra,
respiro il suo sangue,
e non aspetto più
chi mi uccise colui che amo.
mio dolore e mia passione nascosta,
la notte li avvolge,
e il grido mi soffoca,
il dolore diventa mio fratello.
Procedo pietra dopo pietra,
respiro il suo sangue,
e non aspetto più
chi mi uccise colui che amo.
Venne a trovarmi l'alba,
venne per baciarmi,
venne perché la terra fosse piena
di garofani e di stelle.
Procedo pietra dopo pietra,
albeggia e fa giorno.
Usignolo, dolce uccello,
cantami di colui che amo.
android2020 © 15.06.2016