Evviva rebetes
Πώς μ’ αρέσει το πιοτό μ’ αρέσει και το πίνω να ξεχνώ με σαμπάνιες και "Μαρκό" τον κάθε πόνο σβήνω σβήνω και ξεχνώ Εβίβα ρεμπέτες εβίβα παιδιά μες τη ρεμπέτικη τούτη βραδιά παίξε μπουζούκι μου κι όχι πολλά λίγα χρόνια και καλά Στης ταβέρνας τη γωνιά αράζω κάθε βράδυ μοναχός με μπουζουκομπαγλαμά ξεχνάω κάθε ντέρτι ντέρτι ο φτωχός Εβίβα ρεμπέτες εβίβα παιδιά μες τη ρεμπέτικη τούτη βραδιά παίξε μπουζούκι μου κι όχι πολλά λίγα χρόνια και καλά Δεν το κρύβω ούτε στιγμή μ’ αρέσει και το πίνω σαν μπεκρής δε μου καίγεται καρφί κι αν δε ρουφήξω (ρουφήξει;) χείλια χείλια μιας μικρής		Come mi piacciono le bevute, mi piacciono e bevo lo champagne e "Marko" per dimenticare ogni dolore attenuo, attenuo e dimentico. Evviva rebetes, evviva ragazzi, su con il rebetiko questa serata, suona il mio bouzouki e non molti, pochi anni da vivere ancora vanno anche bene. Nella taverna all'angolo arrivo ogni sera da solo, con il bouzouki e il baglamas e dimentico ogni sofferenza, sofferenza del povero. Evviva rebetes, evviva ragazzi, su con il rebetiko questa serata, suona il mio bouzouki e non molti, pochi anni da vivere ancora vanno anche bene. Non lo nascondo neanche per un attimo mi piace, bevo come un ubriacone, e non me ne importa un fico secco, anche se non posso aspirare alle labbra, alle labbra di una ragazza.
android2020 © 21.06.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info