Mari lontani
Τις μακρινές τις θάλασσες μη συλλογιέσαι τα πλοία εμάς ποτέ δε θα μας πάρουν ούτε θα δούμε τα μεγάλα πόρτα θα βλέπουμε τους άλλους να σαλπάρουν αμίλητοι στου καπηλειού την πόρτα Είμαστε τόσο άτυχοι τάχα έφταιξε ο κόσμος ή εμείς μονάχα τα σωθικά μας φωτιά τα καίει μα λέω το ούζο που ‘πια με φταίει Τις μακρινές τις θάλασσες μη συλλογιέσαι του νότου δε θα δούμε εμείς τις στράτες κι αν ναυαγήσαν κάποιοι στη Μαδέρα κλάψε για μας που λιώνουμε εδώ πέρα του κόσμου ναυαγοί και λιποτάχτες Είμαστε τόσο άτυχοι τάχα έφταιξε ο κόσμος ή εμείς μονάχα τα σωθικά μας φωτιά τα καίει μα λέω το ούζο που ‘πια με φταίει		Non pensare a mari lontani, le nostre navi non ci porteranno mai lungo quelle rotte, ne' vedremo il grande porto, e silenziosi alla porta della taverna, vedremo gli altri che salpano. Forse siamo noi così sfortunati? Ha colpa il mondo o noi soltanto? Le nostre viscere bruciano nel fuoco, ma io dico che la colpa è dell'ouzo che ho bevuto. Non pensare a mari lontani, noi non vedremo le strade del sud, e anche se alcuni facessero naufragio a Madera, piangi per noi che ci consumiamo proprio qui, naufraghi e disertori del mondo. Forse siamo noi così sfortunati? Ha colpa il mondo o noi soltanto? Le nostre viscere bruciano nel fuoco, ma io dico che la colpa è dell'ouzo che ho bevuto.
android2020 © 08.09.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info