Immer lachend
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ’ το χάρτη για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί πάντα γελαστοί και γελασμένοι Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα Σαλονίκη μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι έπεσα να σ’ ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ’ όστρακο πορφύρα Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί πάντα γελαστοί και γελασμένοι Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί πάντα γελαστοί και γελασμένοι		Die Sündigen der Nacht und die Einsamen am werdenden Tag brauchen schweren Zeimbekiko und unruhiges Steuerrad sie verkehren an Orten von der Landkarte gestrichen für ein Stück Himmel für eine Liebe verstrichen Die mit dem Tode Freundschaft schlossen sterben mit Zigarette zwischen den Lippen ihren verrückten Träumen verschrieben immer lachend, immer lachend, immer lachend und auf der Strecke geblieben Unsere Jugend die Strecke Athen Thessaloniki eine Stadt bauten wir zusammen auf und immer noch lebe ich zur Miete ich legte mich hin um von dir zu träumen auf einer Matte aus Lindenholz und sah wie die Nacht Licht hervorbringt und die Muschel Purpur Die mit dem Tode Freundschaft schlossen sterben mit Zigarette zwischen den Lippen ihren verrückten Träumen verschrieben immer lachend, immer lachend, immer lachend und auf der Strecke geblieben Die mit dem Tode Freundschaft schlossen sterben mit Zigarette zwischen den Lippen ihren verrückten Träumen verschrieben immer lachend, immer lachend, immer lachend und auf der Strecke geblieben
Balinger © 31.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info