The deadly lonliness of Alexis Aslanis

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
The deadly lonliness of Alexis Aslanis

The deadly lonliness of Alexis Aslanis
Τη νύχτα αυτή η αστυνομία μάζεψε τους αλήτες απ’ το πάρκο πλάκωσε το εκατό κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα φύγε φύγε όσο έμεινε καιρός γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός και το στόμα σου φαρμάκι απ’ τα τσιγάρα το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός μια διαδήλωση κοιτάς πίσω απ’ τα τζάμια. Από όλα τα τραγούδια αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά η ζωή μου έχει αλλάξει κι έτσι τώρα δε με ζαχαρώνουν πια Το κλειδί βάζω στην πόρτα για να μπω το δωμάτιο είναι κρύο και στενό όταν πέφτει το βραδάκι τι να πω σε θυμάμαι με το πράσινο παλτό. Όταν πέφτει το σκοτάδι στα υπόγεια τα ρεύματα βουίζουν την αλήθεια ποιος θα μάθει ένορκοι πληρωμένοι θα με κρίνουν Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά, στους διαδρόμους ψευδομάρτυρες καπνίζουν και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά και το κόμμα με τραβάει απ’ το μανίκι. Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω Αλέξη πες μου, Αλέξη πες μου αν με θυμάσαι το καλοκαίρι έχει τελειώσει από καιρό έχει τελειώσει τι ζητάς στην παραλία τα καφενεία είναι κλειστά κι η θάλασσα βρωμικη και σάπια μετανάστες ξαναγύρισαν εδώ τρομαγμένοι φεύγουν απ’ τη Γερμανία την καρδιά μου στους σταθμούς την τυραννώ. Μην κοιτάς τους στρατιώτες στα δημόσια ουρητήρια σοβαροί μου θυμίζουν επεμβάσεις μου θυμίζουν δυσκολίες γιώτα χι την θυμάμαι ένα κάμπο να διαβαίνει στο ασανσέρ όλο φοβότανε να μπει η συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι τώρα στα χέρια της κρατάει το ψαλίδι κι έτσι είναι περισσότερο ορφανή Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω Αλέξη πες μου με τι λόγια να στο πω τα ορφανά μου που κρυώνουνε μου κάνουνε βαρύ εκβιασμό που ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει, όλη νύχτα ψήνονταν στον πυρετό στο διάδρομο είχα δει ένα νεκρό οι γιατροί δε μας δίνουν σημασία βιαστικά μας κουβαλούν στα χειρουργεία Η μποτίλια έχει αδειάσει του μπάρμπα Αλέξανδρου η μποτίλια έχει αδειάσει κι απ’ το πάρκο μέχρι εδώ η σειρήνα του εκατό ακούς ουρλιάζει το δωμάτιο είναι κρύο και στενό ι ο Τσιτσάνης μ’ ένα γιάλα με προγκάρει αυτή τη νύχτα η καρδιά μου είναι βαριά δεν υπάρχει ούτε μια λέξη να την ψάξεις αλλά εσύ που μ’ αγαπούσες μια φορά όπως πριν έτσι και τώρα θα με νιώσεις.		Tonight the cops rounded the vagrants down the park Police cars arrived and the sirens could be heard right here Go! Go! There is still some time left The night would be cold in the cells How can you stand such a humiliation Your mouth poisoned by the cigarettes In the morning hard bested in the bus A demonstration you watch behind the glass windows From all the songs I loved the popular ones most My life has changed none fancies me anymore I push the key to enter the door, the room is cold and narrow When night falls what can I say, in your green overcoat I remember you When darkness falls currents wirr in the underground Who's gonna know the truth, a bribed jury will try me My life is filled with secrets in the corridors perjurers are smoking friends shout me drugs and the Party pulls me by the sleeve Thus, I find you here again, Alexis tell me, tell me Alexis if you remember me The summer is over, from a long time ago is over, what are you seeking Down the beach the cafes are shut dirty and rotten is the sea, migrants have returned here scared they leave Germany, my heart I take for a walk down the stations Don't look at the soldiers, serious in the public toilets they remind me of interventions, and of of difficulties of the private kind I remember her to cross a field, scared to enter the elevator My little cloud now wins the game, now in her hands a pair of scissors thus, more orphan than ever Thus, I find you here again, Alexis tell me how can i tell you My freezing orphans blackmailing me heavily Unheard of, Alkis is dying, the whole night was roasting in fever A dead body in the corridor I had seen, the doctors wouln't take notice of us hurriedly carrying us in the operation theaters. The bottle is emptied, uncle Alexandros bottle is emptied And from the park right here the police car's siren is howling The room is cold and narrow, and Tsitsanis with a yala jeers me This night my heart is heavy, not even a word to look for But you who once loved me, like you did before again you will understand me
kodonokroustis © 09.10.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info