Ragazzo povero
Φτωχόπαιδο, φτωχόπαιδο της γειτονιάς με τα φαρδιά, με τα φαρδιά σου χέρια στο βραδινό ουρανό κινάς τα γνέφια και τ’ αστέρια Φτωχόπαιδο της γειτονιάς με τα τριμμένα ρούχα, που πάντα αμίλητο περνάς κρυφή λαχτάρα που `χα. Κάτω απ’ τα ρούχα τα παλιά μεστώνει το κορμί σου, καημός και φως και σιγαλιά και φράγμα της αβύσσου. Φτωχόπαιδο της γειτονιάς με τα τριμμένα ρούχα, που πάντα αμίλητο περνάς κρυφή λαχτάρα που `χα. Κάτω απ’ τα ρούχα τα παλιά μεστώνει το κορμί σου, καημός και φως και σιγαλιά και φράγμα της αβύσσου.		Ragazzo povero, ragazzo povero del quartiere, con le grandi, grandi tue mani muovi le nuvole e gli astri nel cielo della sera. Ragazzo povero del quartiere, con i vestiti strappati, che sempre penetravi in silenzio nel desiderio nascosto che avevo. Sotto i vecchi abiti diventa rigoglioso il tuo corpo, dolore e luce e silenzio e limite dell'abisso. Ragazzo povero del quartiere, con i vestiti strappati, che sempre penetravi in silenzio nel desiderio nascosto che avevo. Sotto i vecchi abiti diventa rigoglioso il tuo corpo, dolore e luce e silenzio e limite dell'abisso.
android2020 © 22.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info