cuánto me falta
Νένα, μεγάλη πείραξιν έχω στο νου μου μέσα
και τα τραγούδια κι οι σκοποί αξάφνου μ’ επλανέσα.
Και πεθυμώ και ραθυμώ να μάθω, να κατέχω,
ποιος είν’ αυτός που τραγουδεί κι έγνοια μεγάλην έχω.
Τα λόγια του τα γνωστικά κάθομαι και λογιάζω,
γραμμένα τα `χω και συχνά κλαίοντας τα διαβάζω.
Κάτεχε, όσο στερεύγομαι το πράμα όπου μ’ αρέσει,
τόσο πλια μες στα σωθηκά σπίθες φωτιές με καίσι.
Tata, muy escocido tengo el seso por mis adentros;
y las canciones y las melodías me han hecho errar súbitamente.
Y deseo y me desvivo por enterarme, por saber
quién es ese que canta, y gran cuita dello tengo.
Sus palabras sagaces me paro a meditar;
las tengo escritas y las leo a menudo llorando.
¿Entiendes cuánto me falta la prenda que me agrada?
tanto me abrasan ya chispas y fuegos las entrañas.
Avellinou © 30.06.2017