Karaghiozis
Κείνο που με τρώει κείνο που με σώζει είναι π’ ονειρεύομαι σαν τον καραγκιόζη Φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες όμορφα να σήκωνα σαν να `ταν επιβάτες Λευκό μου σεντονάκι λάμπα μου τρελή Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί Που δεν έχει απόψε πού να πάει πού να πάει Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη πίσω απ’ το λευκό πανί μέσα στο κιβούρι Μα όσο κι αν μετρώ κάτι περισσεύει Τρύπια ειν’ η αγάπη μας και δε μας προστατεύει Λευκό μου σεντονάκι λάμπα μου τρελή Κόκκινα αυγά ή καρναβάλια μέσα από την κάλπη τη στατιστική Μας κοιτάζει ο Χάρος και του τρέχουνε τα σάλια Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες Κάρα σκουπιδιάρικα, φεύγουν οι χειμώνες Αν δε ντρέπεσαι να καθίσεις πίσω Έλα Ηπείρου κι Αχαρνών να σε γιουχαΐσω Λευκό μου σεντονάκι λάμπα μου τρελή Ποια αγάπη τάχα μας φυσάει Βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί Που δεν έχει απόψε πού να πάει πού να πάει		Quello che mi divora quello che mi salva è sognare come Karaghiozis Mi rende in grado di sostenere sulle mie orrende spalle amici e nemici come se fossero passeggeri Mio bianco, piccolo lenzuolo mia folle lampada quale amore, mi chiedo, soffia su di voi ? Metti nell'ombra tua questo bambino che questa notte non ha un posto dove trovare riparo Come chicchi di grano, io conto le parole del gobbo dietro lo schermo bianco nella baracca Ma per quanto io conti qualcosa va oltre il nostro amore è pieno di buchi e non ci protegge Mio bianco, piccolo lenzuolo mia folle lampada che siano rosse uova o che sia carnevale dentro l'urna statistica la morte ci guarda e le viene l'acquolina in bocca Come ombre scivolano parole e immagini come carrelli per la raccolta dei rifiuti passano gli inverni se non ti vergogni di sederti dietro vieni in Epiro e a Aharnés perché io ti possa dileggiare Mio bianco, piccolo lenzuolo mia folle lampada quale amore, mi chiedo, soffia su di voi ? Metti nell'ombra tua questo bambino che questa notte non ha un posto dove trovare riparo
android2020 © 24.08.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info