Uomo del mio destino
Άνθρωπε της μοίρας μου,
πουλί κυνηγημένο.
Πόσα χρόνια πέρασαν
που σε περιμένω;
Ποια ποτάμια σού ’κλειναν
το δρόμο και τη στράτα;
Ήρθες μες στον πόνο μου
με κουρασμένα νιάτα.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Κι ήρθες περιστέρι μου
Μείνε ξεκουράσου
Κι οι γραμμές στο χέρι μου
Γράφουν τo όνομά σου
Γράφουν το όνομά σου.
Άνθρωπε της μοίρας μου,
πικρό μου πεπρωμένο
Πόσο δάκρυ έδωσα να σε περιμένω;
Ποια πελάγη πέρασες
και σε ποια δάση μπήκες;
Άνοιξη σ’αγάπησα
Φθινόπωρο με βρήκες.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Κι ήρθες περιστέρι μου
Μείνε ξεκουράσου
Κι οι γραμμές στο χέρι μου
Γράφουν τo όνομά σου
Γράφουν το όνομά σου.
Uomo del mio destino,
uccello braccato.
Quanti anni sono
che ti aspetto?
Quali fiumi ti hanno sbarrato
la strada e il viottolo?
Vieni dentro il mio dolore
di giovane sfinita.
REFRAIN
Vieni mio colombo,
rimani a ristorarti.
E i segni sulla mia mano
riportano il tuo nome
riportano il tuo nome.
Uomo del mio destino,
amaro mio sconforto,
quante lacrime ho versato ad aspettarti?
Quanti mari hai attraversato,
in quali boschi sei entrato?
Ti ho amato in primavera,
vieni a trovarmi in autunno!
REFRAIN
Vieni mio colombo,
rimani a ristorarti.
E i segni sulla mia mano
riportano il tuo nome
riportano il tuo nome.
android2020 © 09.10.2016