Podarades e Kokkinià
Δυο μάνες έχω πάνω στη Γη
που μ’ αναθρέψαν απο παιδί.
Και δυο φεγγάρια στη σκοτεινιά,
οι Ποδαράδες κι’ η Κοκκινιά.
Δεν έχουν πάρκα, ψηλά σκαλιά,
μόνο αργαστήρια και αργαλειά.
Μα βασιλεύει η ομορφιά
στους Ποδαράδες, στην Κοκκινιά.
Κάθε του σκέψη απ’ την αυγή
γεννάει χρυσάφι, γεννάει ψωμί.
Και κάθε βράδυ στα γιασεμιά
σμίγει η αγάπη κι’ η φαμελιά.
Ho due madri in questa Terra
che mi hanno allevato da bambino.
E due Lune nell'oscurità,
Podarades e Kokkinià.
Non vi sono parchi, alte scalinate,
solo officine e telai.
Ma regna la bellezza
a Podarades e Kokkinià.
Ogni pensiero del mattino
genera oro, genera pane.
E ogni sera fra i gelsomini
vi sono incontri d'amore e di famiglia.
android2020 © 28.02.2017