Até o fim do amor | ||
Ως την ομορφιά σου χόρεψε με για πολύ Κάψε αργά το νου μου σαν φλεγόμενο βιολί Γίνε περιστέρι που κλαδί ελιάς κρατά Ως το τέλος του έρωτα Ω δείξε μου το θαύμα σαν οι μάρτυρες χαθούν Σαν της Βαβυλώνας τα κορίτσια που ριγούν Πέρα από το είναι μου τα γκρίζα πέρατα Ως το τέλος του έρωτα Για την ένωση μας τώρα δώσ’ μου το χορό Μ’ άγρια τρυφερότητα και άχραντο νερό Πάνω απ’ την αγάπη μας και κάτω απ τα φιλιά Ως το τέλος του έρωτα Χόρεψε με τώρα ως τα παιδιά που αδημονούν Μέσα απ’ την αγάπη μας στον κόσμο να φανούν Μέσα από κουρτίνες και παράθυρα ανοιχτά Ως το τέλος του έρωτα | Como sua beleza dançou demais lentamente queima meu pensamento, como queima de violino Torne-se uma pomba segurando um ramo de oliveira Até o fim do amor Oh, mostre-me o milagre como testemunhas perdida Como Babilônia, as meninas que tremem Além é meus fins de cinza Até o fim do amor Para se juntar a nós agora me dê a dança Com ternura selvagem e água imaculada Acima de nosso amor e beijos debaixo Até o fim do amor Dançou com o agora como as crianças que estão ficando impacientes Através do nosso amor no mundo parecem Através de cortinas e janelas abertas Até o fim do amor | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.09.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info