Noir pour moi
Μου λείπουν κάτι ανέμελα χρόνια,
φωτογραφίες μέσα στα χιόνια,
πουλόβερ εσύ, ζακέτα εγώ.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι απλές εποχές
που ήξερα πάντα τι θες,
ποτό στο Θησείο,
τραπέζι για δύο.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν τα παλιά σινεμά
στην πρώτη σειρά αγκαλιά,
ταινίες με κλέφτες,
αθώοι και φταίχτες.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι γκρίζες Δευτέρες
που μας έπνιγαν οι δουλειές,
ύστερα "αντίο γραφείο"
γλυκό στο ψυγείο.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν κάτι αδέσποτες μέρες
στα πάρκα με δύο καφέδες,
γλυκός εσύ,
σκέτος εγώ.
Σ’ αγαπώ.
Μου λείπουν τα λευκά μας σεντόνια,
αγκαλιασμένοι από κάτω αιώνια,
φιλί στο λαιμό,
βουτιά στο κενό.
Σ’ αγαπώ.
Γλυκός εσύ,
σκέτος εγώ...
Elles me manquent ces années d'insouciance,
photographies dans la neige,
toi en pull-over, moi en veste.
Je t'aime.
Elle me manque cette époque simple
où je savais toujours ce que tu voulais,
un verre à Thissio (1),
une table pour deux.
Je t'aime.
Ils me manquent ces anciens cinémas
enlacés au premier rang,
les films avec des voleurs,
des innocents et des coupables.
Je t'aime.
Ils me manquent ces lundis gris
quand notre travail nous étouffait,
puis "adieu bureau"
douceur au frigo.
Je t'aime.
Ils me manquent ces jours blancs (2)
dans les parcs avec deux cafés,
sucré pour toi,
noir pour moi.
Je t'aime.
Ils me manquent nos draps blancs,
éternellement enlacés dessous,
baiser dans le cou,
plongeon dans le vide.
Je t'aime.
Sucré pour toi,
noir pour moi…
leriote © 05.09.2017