Маю характер попри смерть!
Ο χαρακτήρας σου είναι αυτός που μας χώρισε
που δεν μας πήγε τελικά μέχρι το τέλος
και ένα όνειρο που είχαμε το σκότωσε
σαν να `τανε ένας δολοφόνος πληρωμένος.
Γι αυτό λοιπόν και κάθε βράδυ έξω από την πόρτα σου
θα είμαι εκεί μήπως και κάτι σου χαλάσω.
Ήσουν σε εμένα ορκισμένη μα με πρόδωσες
αυτό θα κάνω μέχρι να σε ξεπεράσω.
Σε όποιον αρέσει τελικά αυτό που είμαι
κι ας με μαζεύουν μεθυσμένο έξω από το σπίτι σου ξανά.
Σε όποιον αρέσει τελικά ότι κι αν είμαι
δεν ξέρω τι παθαίνω κι έρχομαι στην πόρτα σου μπροστά.
Είναι χιλιάδες αναμνήσεις μαζεμένες
κι ένας κόμπος μου πνίγει όλη μέρα τον λαιμό.
Θέλω να βγεις μες’ την βροχή, θα περιμένω,
θέλω να ακούσω από τα χείλη σου την λέξη σ’ αγαπώ.
Ο χαρακτήρας μου είναι αυτός που δε με άφησε
να ζαλιστώ με την δική σου παραζάλη,
αντιμετώπισε λοιπόν αυτό που ευχήθηκες
να φύγω εγώ και να έρθει πίσω κάποιος πάλι.
Κάτσε λοιπόν και μην φωνάζεις μα ψιθύρισε
στο αυτί του άλλου πως μια μέρα θα ξαναρθείς.
Εγώ τελείωσα με `σένανε αγάπη μου
συνέχεια έτσι λέω μα θέλω να ξαναρθείς.
Σε όποιον αρέσει τελικά αυτό που είμαι
κι ας με μαζεύουν μεθυσμένο έξω από το σπίτι σου ξανά.
Σε όποιον αρέσει τελικά ότι κι αν είμαι
δεν ξέρω τι παθαίνω κι έρχομαι στην πόρτα σου μπροστά.
Είναι χιλιάδες αναμνήσεις μαζεμένες
κι ένας κόμπος μου πνίγει όλη μέρα τον λαιμό.
Θέλω να βγεις μες’ την βροχή, θα περιμένω,
θέλω να ακούσω από τα χείλη σου την λέξη σ’ αγαπώ.
Характер твій розлуці був причина,
Не пройдемо з тобою спільний шлях!
Він зруйнував навіки наші мрії,
Неначе злодій, на шмати їх розідрав!
Тому щовечора я повз дверей твоїх
У божевіллі все твоє зруйную!
Порушила усі свої обітниці,
І я не зупинюсь, я не забуду!
До того, хто мене насправді покохав,
Навіть знедоленого, пяного утщерть.
До того, хто мене насправді покохав,
Під двері приповзу я, попри смерть!
Хвилею спогадів мене накрило,
Ніяк не проковтну я ком важкий!
Хай змиє все довгочеканна злива -
тоді "Кохаю!" прозвучить із вуст твоїх!
Але характер мій мені не дозволяє
У твою прірву з головою поринать!
Кохаєш іншого, кого ти знов обрала...
Та що вже вдієш? Маю інший шлях!
Сідай, не галасуй, а скажи пошепки -
Почує той, кого ти знов зустрінеш!
З тобою все життя для мене прожите -
Але хіба без мене ти щаслива?
До того, хто мене насправді покохав,
Навіть знедоленого, пяного утщерть.
До того, хто мене насправді покохав,
Під двері приповзу я, попри смерть!
Хвилею спогадів мене накрило,
Ніяк не проковтну я ком важкий!
Хай змиє все довгочеканна злива -
тоді "Кохаю!" прозвучить із вуст твоїх!
mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 17.07.2017