El Pozo de las Escrituras
Ο Γιασφάτ απ’ τη Συρία
Κι απ’ την Αίγυπτο ο Χαρμίς
Συναντιόνται χρόνια τώρα
Στο πηγάδι της γραφής
Ξεδιψούν με το νερό του
Τρών’ του Νείλου το ψωμί
Λένε το παράπονό τους
Κι από ασκί πίνουν κρασί
Κάποιοι μέσα στο πηγάδι
Θάλασσες ρίξανε δυο
Μα τ’αλάτι δεν το πιάνει
Της φιλίας το νερό
Κόψανε τη γη στη μέση
Τους χωρίσανε στα δυο
Μα τις φλέβες είχαν δέσει
Με σπαθί Δαμασκηνό
Yafat de Siria
y de Egipto Harmís
se encuentran desde hace años
en el Pozo de las Escrituras.
Sacian su sed con su agua.
Comen el pan del Nilo.
Se cuentan sus quebrantos
y beben vino de bota.
Ciertos individuos arrojaron
dentro del pozo dos mares.
Mas no coge la sal
el agua de la amistad.
Partieron la tierra por la mitad.
Los sepraranon a ambos lados.
Mas habían unido sus venas
con acero de Toledo*.
Avellinou © 18.12.2017