Cuore e coltello
Εσύ στ’ αρχοντικά σου σκαλοπάτια κι εγώ σ’ ένα υπόγειο βαθύ, εσύ περνάς γλυκά κι ωραία χρόνια κι εγώ με το μαράζι στην ψυχή, εσύ περνάς γλυκά κι ωραία χρόνια κι εγώ με το μαράζι στην ψυχή. Η μοίρα η σκληρή πως τα `χει φέρει εγώ να `χω καρδιά κι εσύ μαχαίρι, εγώ να `χω καρδιά κι εσύ μαχαίρι, κι απ’ το δικό σου χέρι να κοπώ. Απ’ τα ψηλά κι ωραία σου παλάτια θα φτάσεις στο υπόγειο αυτό, υπάρχουν μόνο λίγα σκαλοπάτια κι αν πέσεις, τα κυλάς σ’ ένα λεπτό, υπάρχουν μόνο λίγα σκαλοπάτια κι αν πέσεις, τα κυλάς σ’ ένα λεπτό. Η μοίρα η σκληρή πως τα `χει φέρει εγώ να `χω καρδιά κι εσύ μαχαίρι, εγώ να `χω καρδιά κι εσύ μαχαίρι, κι απ’ το δικό σου χέρι να κοπώ.		Tu su scalinate nobiliari, io in un profondo scantinato, tu trascorri dolci e begli anni, e io li trascorro con il cuore in pena, tu trascorri dolci e begli anni, e io li trascorro con il cuore in pena. Che ci ha assegnato la dura sorte ! Io ho un cuore e tu un coltello, io ho un cuore e tu un coltello, perché di tua mano mi trafigga. Dai tuoi alti e bei palazzi potresti raggiungere questo scantinato, ci sono solo pochi gradini e, se cadi, in un attimo ci rotolerai, ci sono solo pochi gradini e, se cadi, in un attimo ci rotolerai. Che ci ha assegnato la dura sorte ! Io ho un cuore e tu un coltello, io ho un cuore e tu un coltello, perché di tua mano mi trafigga.
android2020 © 30.12.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info