Ağustos
Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε φυλάξου για το τέλος θα μου πεις Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος κουράγιο θα περάσει θα μου πεις Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από μέσα η φυλακή Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό		Ama neden hüzünlü olsun bu şarkı ki bir cesaretle kalbimden kopup gelmiş ve tam da mutluluk seline kapıldığım o anda dilimin ucuna dek gelip beni boğan diyeceksin ki "sonuna kadar dayan" Seni seviyorum ama bunu söylemeye sözüm yok ve bu katlanılmaz bir dert acı içinde eriyorum çünkü ben de hissediyorum ki gittiğimiz yolun sonu çıkmazlarda diyeceksin ki "cesaret, geçecek bu da" Nasıl unutabilirim? Dağınık saçlarını, bir kum, bir nehir gibi üzerime dökülen, üzerime eğilmişken binlerce buse, elmaslar gibi, bana cömertçe bağışladığı... Gideceğim, varsın beni felakete götürsün. Büyülü bir dansın hangi esrikliğinde doğmuş olabilir böyle bir varlık? Hangi uzak yıldızdandır o ışık ki iki gözüne gidip saklanan ve ben, bunu gören o talihli Bir bakışında öyle bir gökyüzü ki yıldızlanır, bulutlanır, ucu bucağı olmaz ama gece iner inmez ışığı sel olur ağustos mehtabı yükselir ve şavkı zindanın içinden vurur Nasıl unutabilirim? Dağınık saçlarını, bir kum, bir nehir gibi üzerime dökülen, üzerime eğilmişken binlerce buse, (ki) elmaslar gibi, bana cömertçe bağışladığı... Gideceğim, varsın beni felakete götürsün.
μαρικακι © 24.08.2018

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info