Chiuderò gli occhi
Σε πότισα το πιο γλυκό μου δάκρυ με πότισες τον πιο γλυκό καημό σε άγγιξα στου ονείρου μου την άκρη και στράγγιξα τον πρώτο στεναγμό Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει Λαχτάρησα ζωή απ’ τη ζωή σου λαχτάρησες το φως του αυγερινού στα σύννεφα περπάτησα μαζί σου κι ανοίξανε οι πόρτες τ’ ουρανού Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει ----------------------------------------------------------------------------- Η εκδοχή με Μπιθικώτση και Λαμπράκη Τον έρωτα φαρμάκωσ' η μιζέρια, κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια και έγιν' η ζωή τόσο βαρειά. Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσω τα χέρια, μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια, θα πάρω τη στράτα κι εγώ, τη μεγάλη, θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει. Πού να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή, τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει, τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή. Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσω τα χέρια, μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια, θα πάρω τη στράτα κι εγώ, τη μεγάλη, θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει.		Ti ho fatto bere la mia lacrima più dolce mi hai fatto bere il dolore più dolce ti ho fatto avvicinare al culmine del mio sogno e ho fatto gocciare il primo sospiro Chiuderò gli occhi distenderai le mani per provare, come bianche rondini, a fare il nido mio primo amore amore grande chiuderò gli occhi accada quel che accada Ho bramato vita dalla tua vita hai desiderato la luce della stella del mattino ho camminato con te fra le nuvole e le porte del cielo si sono aperte Chiuderò gli occhi distenderai le mani per provare, come bianche rondini, a fare il nido mio primo amore amore grande chiuderò gli occhi accada quel che accada ----------------------------------------------------------------------- Versione cantata da Bithikotsis e Lambraki La miseria ha avvelenato l'amore la povertà ha fatto il cuore a pezzi non sono arrivate per noi le estati e la vita è diventata tanto gravosa. Chiuderò gli occhi distenderò le mani, lontano dalla povertà, lontano dalla miseria, prenderò anche io la grande strada, chiuderò gli occhi, accada quel che accada. Che vergogna rimanermene nel fango e sotto un tetto di legno! La povertà che ci ha messo in ginocchio, la sento come la vergogna più grande. Chiuderò gli occhi distenderò le mani, lontano dalla povertà, lontano dalla miseria, prenderò anche io la grande strada, chiuderò gli occhi, accada quel che accada.
android2020 © 29.05.2021

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info