Die Erlösung der Seele
Της εξοχής τα πρωινά θα τα βρούμε ξανά αγκαλιά στο κρεβάτι και δεν πειράζει που τόσο νωρίς θα κοιτάμε χωρίς να γυρεύουμε κάτι. Της σιγουριάς τα υλικά είναι λόγια γλυκά σε κασέτες γραμμένα γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά μα τα πήρε η καρδιά με τα χέρια ανοιγμένα. Η Σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα σαν ταξιδάκι αναψυχής μ’ ένα κρυμμένο τραύμα. Μια παραλία ερημική και ν’ απλώναμε εκεί της ζωής μας το βήμα και δεν πειράζει που τόσα φιλιά πριν να γίνουν παλιά θα τα πάρει το κύμα. Κι εκεί στην άκρη της γραμμής θα χαρίζουμε εμείς τα παλιά μας κομμάτια σ’ αυτά που ήτανε τόσο μικρά μα που ρίχναν σκια για να μοιάζουν παλάτια.		Die Morgen des Freilandes werden wir auf unserem Bett, umarmt, wieder treffen. Und es macht nichts, dass wir uns so früh umblicken werden, ohne nach etwas zu suchen. Die Bestandteils der Sicherheit sind nur süße Worte, auf Kassetten aufgezeichnet Für was so spät kam aber das Herz hat es mit offenen Armen gepackt. Die Erlösung der Seele ist eine große Sache. Wie eine Vergnügungsreise mit einer versteckten Wunde. Ein abgelegener Strand, an dem wir unseren Lebensschritt zu ausbreiten Und es macht nichts, dass so viele Küsse, bevor sie altern, von den Wellen fortgerissen werden. Und dort, am Ende der Linie werden wir unseren alten Teilen an alles spenden, das, so klein es auch war, warf Schatten, um so groß wie ein Palast auszusehen.
Παντάξενος, ο αποτέτοιος © 12.01.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info