De balade van Ouri
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, το γαλανό κι ακούω μια φωνή, καμπάνα γιορτινή να με παρακινεί Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, το γαλανό και μια φωνή τρελή σαν χάδι κι απειλή κοντά της με καλεί Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί μου τάζει ωκεανούς κομήτες φωτεινούς και ό,τι βάζει ο νους Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι ουρανέ, φίλε μακρινέ πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό αχ ουρανέ πόνε μακρινέ		Hemel, nee, ik ga geen ja zeggen Hemel, verre vriend hoe kan ik ingaan op andermans affectie hoe kan ik aanvaarden dat mijn moeder de aarde is hoe kan ik het goudblonde levenslicht weigeren ach hemel verre pijn Bij elke zonsondergang kijk ik naar de hemel, de blauwe, en hoor ik een stem, als een feestelijk klokgeluid die me stimuleert Elke zondag zegt ze me daarheen te gaan, daar, daar waar ze een nest bouwen, de rare vogels, op de treden naar de zon Hemel, nee, ik ga geen ja zeggen Hemel, verre vriend hoe kan ik ingaan op andermans affectie hoe kan ik aanvaarden dat mijn moeder de aarde is hoe kan ik het goudblonde levenslicht weigeren ach hemel verre pijn Bij elke zonsondergang kijk ik naar de hemel, de blauwe, en een gekke stem, strelend en bedreigend, roept me ​​tot bij haar Elke zondag zegt ze me daarheen te gaan, daar, daar belooft ze me oceanen, heldere kometen, en alles wat men zich kan inbeelden Hemel, nee, ik ga geen ja zeggen Hemel, verre vriend hoe kan ik ingaan op andermans affectie hoe kan ik aanvaarden dat mijn moeder de aarde is hoe kan ik het goudblonde levenslicht weigeren ach hemel verre pijn
renehaentjens © 01.10.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info